Skręcony staw, będzie obrzęknięty i bolesny przy próbie ruchu i dotyku. Skręcenie nie jest groźne, często nawet nie wymaga długotrwałego unieruchomienia. Leczenie polega na ograniczeniu ruchu stawu i wykonywaniu okładów np. z Altacetu. Pamiętajmy jednak , aby tego rodzaju uraz skonsultować z ortopedą.

Znacznie groźniejszym urazem jest zwichnięcie, gdyż w tym przypadku dochodzi do całkowitego rozerwania więzadeł i torebki stawowej. Uraz ten jest łatwy do rozpoznania. Charakteryzuje się znaczną zmianą obrysu stawu. Pamiętajmy, aby nie próbować samodzielnie nastawiać stawu. Należy unieruchomić kości tworzące staw, w takiej pozycji, w jakiej się znajdują. Do unieruchomienia wykorzystajmy najlepiej szynę, deseczkę itp.. Zwichnięcie wymaga nastawienia i leczenia przez ortopedę w warunkach szpitalnych.

Złamania kości możemy podzielić na zamknięte i otwarte. O zamkniętym będziemy mówili, wtedy, kiedy nie dochodzi do zranienia skóry w okolicy, której doszło do złamania. Uraz tego typu unieruchamiamy w taki sposób, aby stawy, które sąsiadują ze złamaną kością nie miały możliwości poruszenia się. Unieruchomienie zakładamy pamiętając, aby zastosować delikatny wyciąg. Ze względu na to, iż złamanie powoduję obrzęk miejsca urazu, do unieruchomienia najlepiej zastosować opaskę dzianą (bandaż elastyczny powoduję ucisk, co może doprowadzić do niedokrwienia). Spowoduje to złagodzenie dolegliwości bólowych u poszkodowanego. Leczenie polega na założeniu przez ortopedę opatrunku gipsowego.

Bardziej skomplikowane jest złamanie otwarte. O takim złamaniu możemy mówić nie tylko wtedy, kiedy kość będzie wystawała na zewnątrz lecz także gdy skóra w okolicach złamania będzie zraniona. Nie nastawiajmy samemu takiego złamania! Na ranę załóżmy suchy opatrunek a szynę po stronie przeciwnej do rany. Pamiętajmy, że rany nie wolno przemywać spirytusem ani wodą utlenioną. Leczenie wymaga hospitalizacji poszkodowanego.